Świat przyszłości opisany przez Veronice Roth w "Niezgodnej" przedstawia ludzi żyjących w pięciu frakcjach. Po wyniszczających wojnach ludzie postanowili wyzbyć się cech, które ich zdaniem mogą prowadzić do wojny. Tym sposobem powstał Altruizm (bezinteresowność), Nieustraszoność (odwaga), Erudycja (inteligencja), Prawość (uczciwość) oraz Serdeczność (życzliwość). Szesnastoletni członkowie frakcji poddają się testowi przynależności mającemu na celu wykazanie, która z frakcji jest dla nich najodpowiedniejsza.
„Frakcja ponad krwią”
Beatrice pochodzi z Altruizmu, jednak zdaje sobie sprawę, że nie ma w sobie tyle pokory aby zostać w rodzimej frakcji. Przy symulacji okazuje się, że jest Niezgodna, czyli posiada cechy, dzięki którym może z łatwością dopasuje się do wielu frakcji. Jej wybór pada na Nieustraszonych, jednak przebrnięcie przez okres nowicjatu okazuje się cięższe niż ktokolwiek podejrzewał, a w dodatku dowiaduje się, że gdyby tajemnica o jej niezgodności wyszła na jaw, znalazłaby się w śmiertelnym niebezpieczeństwie.
Co do samych bohaterów jest całkiem przyzwoicie. Główną bohaterką jest szesnastoletnia Beatrice, przyjmująca później imię Tris. Z początku jest przedstawiona, jako wolna dusza uwięziona w skórze uległej Altruistki. Wszystko się zmienia w momencie, w którym przelała swoją krew na rozgrzany węgiel. Od tej pory stara się ze wszystkich sił być odważną Nieustraszoną by przetrwać. Jej zmiana jest niesłychana. Staje się niezwykle dzielna i silna, momentami także brutalna, choć dalej trzyma w sobie część cech z rodzimej frakcji. Mimo wszystko nie umiałam się zżyć z Tris. Całkowitą odwrotnością tej postaci jest Czwórka, który z początku jest twardy, jak skała, by później ujawnić swoją wrażliwszą stronę. Czwórka jest sympatycznym bohaterem, dlatego o wiele łatwiej jest zapałać do niego sympatią. Postacie poboczne są odrobinę niedopracowane, jednak bywają skomplikowane, a ich zachowania często zaskakujące. Najważniejsze jednak jest to, że ta grupa nastolatków jest zmuszona by blīskawicznie dorosnąć. Życie transferów w nowej frakcji nie jest usłane różami, a przeżycie jest sukcesem.
Przyszłość opisana przez Veronicę Roth jest dla nas zrozumiała. Powstanie frakcji, jest co prawda dość skromnie wyjaśnione, jednak mechanizmy ich działanie są w pełni klarowne. Pomysł na stworzenie takiej wizji świata oraz na fabułę zasługuję na pochwałę. Oba są ciekawe i urzekają czytelnika. Niestety aż w oczy razi styl, jakim posługuję się autorka. Jest niedopracowany i nieco ciężki w odbiorze przez liczne błędy. Co ciekawe to wcale nie koliduje z wciągającą fabułą, która pochłania czytelnika bez reszty. Gdy odkładałam książkę, ciężko było mi nie zastanawiac się co wydarzy się dalej.
Czytałam porównania "Niezgodnej" z "Igrzyskami Śmierci" i muszę przyznać, że jest to dla mnie sporym błędem. "Niezgodna" nie może się równać z tak niesamowitym dziełem. Wypada przy nim marnie i nie potrafi wywołać nawet ułamka takich emocji, jakie wywołują IŚ. Niemniej jednak książka nadaje się do czytania i sprawia przy tym czytelnikowi przyjemność. Na koniec powiem wam, że książka nadaje się do czytania i chętnie sięgnę po jej kontynuacje. Ba! Nawet z radością obejrzę film, bo nie będę się obawiała, że go spartaczą ;)
Tytuł: Niezgodna
Autor: Veronica Roth
Wydawca: Amber
Data wydania: 2012
Liczba stron: 352
„Frakcja ponad krwią”
Beatrice pochodzi z Altruizmu, jednak zdaje sobie sprawę, że nie ma w sobie tyle pokory aby zostać w rodzimej frakcji. Przy symulacji okazuje się, że jest Niezgodna, czyli posiada cechy, dzięki którym może z łatwością dopasuje się do wielu frakcji. Jej wybór pada na Nieustraszonych, jednak przebrnięcie przez okres nowicjatu okazuje się cięższe niż ktokolwiek podejrzewał, a w dodatku dowiaduje się, że gdyby tajemnica o jej niezgodności wyszła na jaw, znalazłaby się w śmiertelnym niebezpieczeństwie.
„Jestem Niezgodna. I nie można mnie kontrolować.”
Co do samych bohaterów jest całkiem przyzwoicie. Główną bohaterką jest szesnastoletnia Beatrice, przyjmująca później imię Tris. Z początku jest przedstawiona, jako wolna dusza uwięziona w skórze uległej Altruistki. Wszystko się zmienia w momencie, w którym przelała swoją krew na rozgrzany węgiel. Od tej pory stara się ze wszystkich sił być odważną Nieustraszoną by przetrwać. Jej zmiana jest niesłychana. Staje się niezwykle dzielna i silna, momentami także brutalna, choć dalej trzyma w sobie część cech z rodzimej frakcji. Mimo wszystko nie umiałam się zżyć z Tris. Całkowitą odwrotnością tej postaci jest Czwórka, który z początku jest twardy, jak skała, by później ujawnić swoją wrażliwszą stronę. Czwórka jest sympatycznym bohaterem, dlatego o wiele łatwiej jest zapałać do niego sympatią. Postacie poboczne są odrobinę niedopracowane, jednak bywają skomplikowane, a ich zachowania często zaskakujące. Najważniejsze jednak jest to, że ta grupa nastolatków jest zmuszona by blīskawicznie dorosnąć. Życie transferów w nowej frakcji nie jest usłane różami, a przeżycie jest sukcesem.
Przyszłość opisana przez Veronicę Roth jest dla nas zrozumiała. Powstanie frakcji, jest co prawda dość skromnie wyjaśnione, jednak mechanizmy ich działanie są w pełni klarowne. Pomysł na stworzenie takiej wizji świata oraz na fabułę zasługuję na pochwałę. Oba są ciekawe i urzekają czytelnika. Niestety aż w oczy razi styl, jakim posługuję się autorka. Jest niedopracowany i nieco ciężki w odbiorze przez liczne błędy. Co ciekawe to wcale nie koliduje z wciągającą fabułą, która pochłania czytelnika bez reszty. Gdy odkładałam książkę, ciężko było mi nie zastanawiac się co wydarzy się dalej.
Czytałam porównania "Niezgodnej" z "Igrzyskami Śmierci" i muszę przyznać, że jest to dla mnie sporym błędem. "Niezgodna" nie może się równać z tak niesamowitym dziełem. Wypada przy nim marnie i nie potrafi wywołać nawet ułamka takich emocji, jakie wywołują IŚ. Niemniej jednak książka nadaje się do czytania i sprawia przy tym czytelnikowi przyjemność. Na koniec powiem wam, że książka nadaje się do czytania i chętnie sięgnę po jej kontynuacje. Ba! Nawet z radością obejrzę film, bo nie będę się obawiała, że go spartaczą ;)
Ocena:4/6
„Nie poddam się, niech ten ktoś, kto patrzy na mnie przez kamerę, widzi, że jestem odważna. Ale czasem to nie podjęcie walki świadczy o odwadze, ale stawienie czoła nieuchronnej śmierci.”
