Droga czy meta, czyli o wątpliwościach

Codziennie stajemy przed wieloma wyborami. Od tych najprostszych, jak 'co dziś założyć?', przez te o umiarkowanym poziomie trudności, jak 'jak spędzić wolny wieczór?', aż po te ciężkie 'co dalej zrobić ze swoim życiem?'. Pytania i możliwości zmieniają się w zależności od sytuacji, jednak niektóre ciągną się za nami przez bardzo długi czas. Czasami ciężko jest podjąć te najważniejsze decyzje, bo obawiamy się jak mogą wpłynąć na nasze losy. 

Ta podróż zaczyna się bardzo wcześnie. Pierwszą ważną decyzją, którą podjęłam był wybór odpowiedniej szkoły średniej, później wyższej. Na tamtym etapie od czasu do czasu zastanawiałam się, czy media są tym co naprawdę chcę w życiu robić (bo przecież kierunek edukacji tak bardzo wpływa na branżę, w której będziemy pracować!). 'Może informatyka byłaby lepsza?' - ta myśl pojawiała się gdzieś z tyłu głowy i za nic nie dała się odpędzić. Pamiętam, że to ona sprawiła, że zaczęłam się zastanawiać jak będzie wyglądało moje życie za kilka lat. Kim się stanę? Co osiągnę? Teraz też tak mam. Gdy nachodzi mnie zwątpienie, siadam zrezygnowana zastanawiając się czy to co robię od lat ma sens. 

Nie macie czasami wrażenia, że stoicie w miejscu i nic się nie zmienia? Pewnie nie, bo i ja na co dzień staram się tak nie myśleć, jednak są momenty, w których łapię się na tym, że ze smutkiem patrzę na swoje życie, myśląc, że wciąż nie doszłam do etapu, w którym powinnam już być. Dodatkowo zaczynam porównywać się do znajomych i ich osiągnięć. Ot tak by zgnieść swoją samoocenę jak robaka (pamiętacie, że mam masochistyczne skłonności, prawda?). Takie taplanie się we własnej beznadziei nic nie daje i zazwyczaj przechodzi by człowiek mógł dalej w spokoju z optymizmem patrzeć w przyszłość i wierzyć w szczęśliwe zakończenie własnej historii (w końcu inaczej wszyscy dawno strzelilibyśmy sobie w łeb), jednak pojawia się u mnie jedno małe pragnienie (poza tym, żeby wszystko było dobrze i abym osiągnęła niebawem wszystkie swoje cele). 

Zapragnęłam mieć możliwość 'podglądu', takiego szybkiego zerknięcia w przyszłość by sprawdzić czy wszystko ułoży się po mojej myśli, czy też będę wprowadzała się do kartonu pod Grunwaldzkim. To upewnienie się, że nie robię największej głupoty, jaką mogłabym zrobić w zupełności wystarczyłoby mi aby z zadowoleniem wrócić do punktu, w którym teraz jestem i dalej cieszyć się drogą, która będzie mnie prowadzić do upragnionego celu. Nie zrozumcie mnie źle, lubię drogę prowadzącą do mety i staram się nią delektować, jednak chciałabym wiedzieć co czeka na jej końcu oraz jakie czyhają checkpointy. Niestety wizyta u wróżki raczej odpada, dlatego pozostaje mi męczenie się z niewiedzą i wybieranie dróg, które wydają się najlepsze w oparciu o wiedzę jaką dysponuję. Może niepewność tego, co przyniesie przyszłość jest największą zaletą przeżywania naszego życia?

Ps. Gdybyście mieli możliwość zerknięcia dokąd prowadzi Was obrana droga, skorzystalibyście z niej?
Ps2. Gosiarella dalej chora, więc na komentarze mogę odpisywać ze spory opóźnieniem.