Ostatnim czasy maratonuję jedno anime za drugim, więc to dobra okazja, by podzielić się z Wami opiniami na temat tych już obejrzanych. Jak to już u mnie bywa, czeka Was gatunkowy misz-masz, więc istnieje spora szansa, że znajdziecie wśród wymienionych tytułów coś dla siebie.
Opis: W czasach wiktoriańskiej Anglii, młody chłopak będący ostatnim potomkiem znakomitego rodu Phantomhive oraz właścicielem popularnej firmy zabawkarskiej i cukierniczej, podejmuje się obowiązku służby Jej Królewskiej Mości. Ciel na zlecenie królowej rozwiązuje sprawy, z którymi nie radzi sobie Scotland Jard, a wszystko dzięki pomocy swojego demonicznego lokaja Sebastiana. Jednak sprzedanie duszy w ramach paktu z demonem, nie służy szerzeniu sprawiedliwości, lecz wymierzeniu zemsty na ludziach, którzy zabili rodziców Ciela.
Dobra rada: Powtórzę tę samą radę, która została mi udzielona, gdy zdecydowałam się obejrzeć ten tytuł. Lepiej odpuścić sobie drugą połowę pierwszego sezonu (tuż po odcinku z konkursem curry) i cały drugi, by od razu przejść do trzeciego - Book of Circus. Ostatecznie możecie także obejrzeć je, gdy skończycie całe anime. Te odcinki, które powinniście pominąć, w przeciwieństwie do pozostałych, nie bazują na mandze, więc zasadniczo nie powinny istnieć, by historia była spójna. To była dobra rada. Odrobinę żałuję, że jej nie posłuchałam.
Ocena: Wracając do oceny, muszę przyznać, że to było dość nietypowe anime (przynajmniej dla mnie). Z jednej strony uważam ten tytuł za dobry, a z drugiej jestem daleka od polecania go. Ciężko wymienić mi wady (poza tymi filerami oraz nie do końca ciekawymi pierwszymi odcinkami, ale to chyba standard w anime), za to plusów jest dużo. Głównie klimat wiktoriańskiej Anglii oraz nawiązania do osób i wydarzeń, które miały miejsce w tamtym czasie w Londynie, jak choćby działalność Kuby Rozpruwacza (szalenie podoba mi się wyjaśnienie motywu). Wprowadzenie żniwiarzy też było całkiem korzystne. Niemniej nie oszukujmy się, to młody panicz i jego lokaj grają tu pierwsze skrzypce. I o ile ciężko mi rozszyfrować lokaja (będzie Wam znacznie łatwiej, gdy pominiecie filery), tak jego pan przerażał mnie znacznie bardziej. Swoją drogą warto dodać, że jest to dość odważne i krwawe anime, więc może nie odpalajcie ich dzieciom.
Opis: Nastoletnia Nanami staje się bezdomna po tym, gdy jej ojciec hazardzista popada w długi i ucieka. Na swoje szczęście spotyka mężczyznę, który oferuje jej, by na czas jego nieobecności zatrzymała się w jego domu. Dość szybko okazuje się, że nie jest to dom, lecz niewielka świątynia, a jej właściciel pocałunkiem zmienił dziewczynę w ziemskie bóstwo. Początkowo Nanami nie odnajduje się w nowej roli, lecz mieszkając ze swoimi nowymi sługami: Tomoe, Onikiri i Kotetsu, powoli zaczyna rozumieć zadanie jakie jej powierzono i ciężko pracuje, by utrzymać swój status, zwłaszcza gdy tak wiele innych bóstw nie jest zadowolonych z namaszczenia śmiertelniczki na bóstwo.
Ocena: Typowy romans z lisim demonem rozgrywający się na tle paranormalnych przygód. Z czasem historia nieco bardziej się komplikuje (a przez to staje się znacznie lepsza), gdy twórcy zaczynają się skupiać na przeszłości bohaterów. Niby trochę dziecinne (zwłaszcza główna bohaterka) i proste, ale ogólnie oglądało się to całkiem nieźle.
Opis: W szkole podstawowej pojawia się nowa niesłysząca dziewczyna, Nishimiya Shouko. Początkowo wzbudza u rówieśników ciekawość, później bierną agresję, a na koniec Ishida Shouya gnębi ją jak tylko potrafi. Sytuacja doprowadza dziewczynkę do zmiany szkoły, a jej były oprawca zostaje wyrzutkiem, gdy przywiera do niego łatka tego, który znęcał się nad niepełnosprawną. Po kilku latach chłopak zdecydował się odnaleźć dziewczynę, by ją przeprosić. Całość skupia się nie na dziewczynie, lecz drodze do odkupienia, którą przechodzi chłopak.
Ocena: To chyba najbardziej dojrzałe anime, jakie do tej pory oglądałam, a przynajmniej zdecydowanie wybijające się pod tym kątem na tle pozostałych tytułów, które tu znaleźliście. Z jednej strony jest to niesamowicie urocza historia prowadzona w emocjonalny, ale w dość delikatny sposób (na tyle, na ile da się delikatnie mówić o takich problemach, jak znęcanie, samobójstwa, odrzucenie osób niesłyszących, czy o osamotnieniu). Z drugiej strony jest niezwykle smutne, wręcz dołujące, bo tak jak przed momentem wspomniałam, anime porusza dość trudne tematy i o dziwo, całkiem nieźle mu to wychodzi. Osobiście byłam pod niemałym wrażeniem, a "Koe no Katachi" zachwyciło mnie niesamowicie. Zdecydowanie polecam!
Ocena: Ogólnie cały wątek tajemnicy związany z amnezją dziewczyny i czemu co chwilę budzi się w innym romansie jest całkiem fajny, jednak to by było na tyle. W "Amnesi" mamy do czynienia z najbardziej nieporadną i apatyczną bohaterką ever. Aż ciężko się patrzy na to, jak koszmarnie jest bierna. Poza tym anime ma otwarte zakończenie, więc jak się domyślacie dostałam szału.
Opis: Tsuna jest przeciętnym dzieciakiem. We wszystkich możliwych dziedzinach jest wręcz epicko beznadziejny. Niemniej pewnego dnia okazuje się, że jest potomkiem Giotto Vongola, założyciela mafijnej rodziny Vongola. Aktualny szef (Dziewiąty) postanowił więc wyznaczyć Tsunę na swojego następcę - Dziesiątego. W tym celu wysłał do niego domowego korepetytora - Reborna. Może nie byłoby nic dziwnego w tym, że włoska mafia wyznacza nastoletniego japończyka na nowego przywódcę i wysyła do niego najlepszego zabójcę, by go przeszkolił, gdyby nie to, że Reborn jest dzieckiem, a jego metodą nauczania jest strzelanie w przyszłego mafijnego bossa mistycznymi kulami ostatniej woli, które dają mu niesamowitą, choć krótkotrwałą siłę... taką, że dosłownie bali mu się czoło i niszczy ubrania, po czym lata w bokserkach po mieście.
Ocena: Bardzo podobał mi się pomysł twórców na stworzenie rozbudowanych struktur funkcjonowania rodzin mafijnych i połączenie ich z fantastycznymi elementami. Samo anime ma ponad dwieście odcinków, więc można mocno wkręcić się w historię i zżyć z bohaterami, którzy notabene są dobrze wykreowani. Co prawda pierwsze odcinki mogą zmęczyć (zapewniam, że po 20 odcinku zaczyna się robić ciekawiej), a ostatecznie wiele wątków nie zostało odpowiednio zakończonych w finale. Niemniej ogólnie uważam je za całkiem niezłe i jeśli chcecie się dowiedzieć o więcej to przeczytajcie pełną recenzje Katekyo Hitman Reborn!
Opis: Ludzie wierzą, że po śmierci trafią do dobrego lub złego miejsca. W "Death Parade" nim to nastąpi, przenoszą się oni parami do QuinDecim – baru prowadzonego przez tajemniczego białowłosego Decima. Ten wyzywa obu nieboszczyków do stanięcia naprzeciw sobie w Śmiertelnej Rozgrywce – grze barowej, w której stawką są ich życia, (a przynajmniej do tego są przekonywani).
Ocena: Każdy odcinek skupia się na osądzeniu innej pary, a każda stopniowo odsłania przed nami swoje życie i prawdziwą naturę, dzięki czemu anime bywa naprawdę zaskakujące. Pomysł może i nie jest wyjątkowo oryginalny, ale z pewnością warty zwrócenia uwagi i poświęcenia czasu.
Kuroshitsuji / Mroczny Kamerdyner
[Odcinkowe]
Opis: W czasach wiktoriańskiej Anglii, młody chłopak będący ostatnim potomkiem znakomitego rodu Phantomhive oraz właścicielem popularnej firmy zabawkarskiej i cukierniczej, podejmuje się obowiązku służby Jej Królewskiej Mości. Ciel na zlecenie królowej rozwiązuje sprawy, z którymi nie radzi sobie Scotland Jard, a wszystko dzięki pomocy swojego demonicznego lokaja Sebastiana. Jednak sprzedanie duszy w ramach paktu z demonem, nie służy szerzeniu sprawiedliwości, lecz wymierzeniu zemsty na ludziach, którzy zabili rodziców Ciela.
Dobra rada: Powtórzę tę samą radę, która została mi udzielona, gdy zdecydowałam się obejrzeć ten tytuł. Lepiej odpuścić sobie drugą połowę pierwszego sezonu (tuż po odcinku z konkursem curry) i cały drugi, by od razu przejść do trzeciego - Book of Circus. Ostatecznie możecie także obejrzeć je, gdy skończycie całe anime. Te odcinki, które powinniście pominąć, w przeciwieństwie do pozostałych, nie bazują na mandze, więc zasadniczo nie powinny istnieć, by historia była spójna. To była dobra rada. Odrobinę żałuję, że jej nie posłuchałam.
Ocena: Wracając do oceny, muszę przyznać, że to było dość nietypowe anime (przynajmniej dla mnie). Z jednej strony uważam ten tytuł za dobry, a z drugiej jestem daleka od polecania go. Ciężko wymienić mi wady (poza tymi filerami oraz nie do końca ciekawymi pierwszymi odcinkami, ale to chyba standard w anime), za to plusów jest dużo. Głównie klimat wiktoriańskiej Anglii oraz nawiązania do osób i wydarzeń, które miały miejsce w tamtym czasie w Londynie, jak choćby działalność Kuby Rozpruwacza (szalenie podoba mi się wyjaśnienie motywu). Wprowadzenie żniwiarzy też było całkiem korzystne. Niemniej nie oszukujmy się, to młody panicz i jego lokaj grają tu pierwsze skrzypce. I o ile ciężko mi rozszyfrować lokaja (będzie Wam znacznie łatwiej, gdy pominiecie filery), tak jego pan przerażał mnie znacznie bardziej. Swoją drogą warto dodać, że jest to dość odważne i krwawe anime, więc może nie odpalajcie ich dzieciom.
Kamisama Hajimemashita / Jak zostałam bóstwem!?
[Odcinkowy]
Opis: Nastoletnia Nanami staje się bezdomna po tym, gdy jej ojciec hazardzista popada w długi i ucieka. Na swoje szczęście spotyka mężczyznę, który oferuje jej, by na czas jego nieobecności zatrzymała się w jego domu. Dość szybko okazuje się, że nie jest to dom, lecz niewielka świątynia, a jej właściciel pocałunkiem zmienił dziewczynę w ziemskie bóstwo. Początkowo Nanami nie odnajduje się w nowej roli, lecz mieszkając ze swoimi nowymi sługami: Tomoe, Onikiri i Kotetsu, powoli zaczyna rozumieć zadanie jakie jej powierzono i ciężko pracuje, by utrzymać swój status, zwłaszcza gdy tak wiele innych bóstw nie jest zadowolonych z namaszczenia śmiertelniczki na bóstwo.
Ocena: Typowy romans z lisim demonem rozgrywający się na tle paranormalnych przygód. Z czasem historia nieco bardziej się komplikuje (a przez to staje się znacznie lepsza), gdy twórcy zaczynają się skupiać na przeszłości bohaterów. Niby trochę dziecinne (zwłaszcza główna bohaterka) i proste, ale ogólnie oglądało się to całkiem nieźle.
Koe no Katachi / Kształt Twojego Głosu
[Pełnometrażowy]
Opis: W szkole podstawowej pojawia się nowa niesłysząca dziewczyna, Nishimiya Shouko. Początkowo wzbudza u rówieśników ciekawość, później bierną agresję, a na koniec Ishida Shouya gnębi ją jak tylko potrafi. Sytuacja doprowadza dziewczynkę do zmiany szkoły, a jej były oprawca zostaje wyrzutkiem, gdy przywiera do niego łatka tego, który znęcał się nad niepełnosprawną. Po kilku latach chłopak zdecydował się odnaleźć dziewczynę, by ją przeprosić. Całość skupia się nie na dziewczynie, lecz drodze do odkupienia, którą przechodzi chłopak.
Ocena: To chyba najbardziej dojrzałe anime, jakie do tej pory oglądałam, a przynajmniej zdecydowanie wybijające się pod tym kątem na tle pozostałych tytułów, które tu znaleźliście. Z jednej strony jest to niesamowicie urocza historia prowadzona w emocjonalny, ale w dość delikatny sposób (na tyle, na ile da się delikatnie mówić o takich problemach, jak znęcanie, samobójstwa, odrzucenie osób niesłyszących, czy o osamotnieniu). Z drugiej strony jest niezwykle smutne, wręcz dołujące, bo tak jak przed momentem wspomniałam, anime porusza dość trudne tematy i o dziwo, całkiem nieźle mu to wychodzi. Osobiście byłam pod niemałym wrażeniem, a "Koe no Katachi" zachwyciło mnie niesamowicie. Zdecydowanie polecam!
Amnesia
[Odcinkowy]
Opis: Pierwszego sierpnia dziewczyna budzi się ze snu, odkrywając, że nie ma żadnych wspomnień. Nagle pojawia się przed nią tajemniczy latający chłopiec przedstawiający się jako Orion. Dziewczyna postanawia z jego pomocą odzyskać swoje wspomnienia. Stosunkowo szybko odkrywa, że jeden z jej kolegów jest jej chłopakiem. Problem polega na tym, że po jakimś czasie ponownie budzi się pierwszego sierpnia, a jej chłopakiem jest ktoś zupełnie inny.Ocena: Ogólnie cały wątek tajemnicy związany z amnezją dziewczyny i czemu co chwilę budzi się w innym romansie jest całkiem fajny, jednak to by było na tyle. W "Amnesi" mamy do czynienia z najbardziej nieporadną i apatyczną bohaterką ever. Aż ciężko się patrzy na to, jak koszmarnie jest bierna. Poza tym anime ma otwarte zakończenie, więc jak się domyślacie dostałam szału.
[Odcinkowy]
Opis: Tsuna jest przeciętnym dzieciakiem. We wszystkich możliwych dziedzinach jest wręcz epicko beznadziejny. Niemniej pewnego dnia okazuje się, że jest potomkiem Giotto Vongola, założyciela mafijnej rodziny Vongola. Aktualny szef (Dziewiąty) postanowił więc wyznaczyć Tsunę na swojego następcę - Dziesiątego. W tym celu wysłał do niego domowego korepetytora - Reborna. Może nie byłoby nic dziwnego w tym, że włoska mafia wyznacza nastoletniego japończyka na nowego przywódcę i wysyła do niego najlepszego zabójcę, by go przeszkolił, gdyby nie to, że Reborn jest dzieckiem, a jego metodą nauczania jest strzelanie w przyszłego mafijnego bossa mistycznymi kulami ostatniej woli, które dają mu niesamowitą, choć krótkotrwałą siłę... taką, że dosłownie bali mu się czoło i niszczy ubrania, po czym lata w bokserkach po mieście.
Ocena: Bardzo podobał mi się pomysł twórców na stworzenie rozbudowanych struktur funkcjonowania rodzin mafijnych i połączenie ich z fantastycznymi elementami. Samo anime ma ponad dwieście odcinków, więc można mocno wkręcić się w historię i zżyć z bohaterami, którzy notabene są dobrze wykreowani. Co prawda pierwsze odcinki mogą zmęczyć (zapewniam, że po 20 odcinku zaczyna się robić ciekawiej), a ostatecznie wiele wątków nie zostało odpowiednio zakończonych w finale. Niemniej ogólnie uważam je za całkiem niezłe i jeśli chcecie się dowiedzieć o więcej to przeczytajcie pełną recenzje Katekyo Hitman Reborn!
Death Parade
[Odcinkowy]
Opis: Ludzie wierzą, że po śmierci trafią do dobrego lub złego miejsca. W "Death Parade" nim to nastąpi, przenoszą się oni parami do QuinDecim – baru prowadzonego przez tajemniczego białowłosego Decima. Ten wyzywa obu nieboszczyków do stanięcia naprzeciw sobie w Śmiertelnej Rozgrywce – grze barowej, w której stawką są ich życia, (a przynajmniej do tego są przekonywani).
Ocena: Każdy odcinek skupia się na osądzeniu innej pary, a każda stopniowo odsłania przed nami swoje życie i prawdziwą naturę, dzięki czemu anime bywa naprawdę zaskakujące. Pomysł może i nie jest wyjątkowo oryginalny, ale z pewnością warty zwrócenia uwagi i poświęcenia czasu.
Ps. Możecie śmiało podrzucać propozycje do kolejnej paczki.
0 Komentarze